Γιατί τόσο στον ιουδαϊσμό όσο και στο μουσουλμανισμό απαγορεύονται οι εικόνες;

Πού οφείλεται η απαγόρευση των εικόνων στους εβραίους και τους μουσουλμάνους και πόσο παλιά είναι;

Στα ιερά κείμενα τόσο των εβραίων όσο και των μουσουλμάνων υπάρχουν προειδοποιήσεις και απαγορεύσεις όσον αφορά τις εικόνες. Η παλαιότερη από τις δύο απαγορεύσεις είναι η ιουδαϊκή, η οποία αναφέρεται στην Έξοδο, στο εδάφιο 20:4: «Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης». Η Έξοδος φαίνεται πως γράφτηκε μεταξύ του 200 π.Χ. και του 300 μ.Χ. Στο Κοράνι, που γράφτηκε τον 7ο μ.Χ. αιώνα, αναφέρεται: «Και μην καταστήσετε το Θεό αντικείμενο σύγκρισης. Ο Θεός γνωρίζει τα πάντα, αλλά εσείς δεν κατέχετε αληθινή γνώση». Και στις δύο θρησκείες, η απαγόρευση είναι μια προειδοποίηση κατά του πολυθεϊσμού, ο οποίος υπήρχε τόσο στην Αραβία όσο και στο αρχαίο Ισραήλ. Υπάρχει το παράδειγμα των Εβραίων, που παρασύρθηκαν και έφτιαξαν το Χρυσό Μοσχάρι. Μια απεικόνιση του Θεού εκλαμβανόταν επίσης σαν μια ανάρμοστη απόπειρα να καταστήσει κανείς το Θεό παρόντα και εξαρτημένο από τις ανθρώπινες επιθυμίες. Τέλος, οι εικόνες μπορούσαν να παρασύρουν τους πιστούς να λατρεύουν τις ίδιες τις εικόνες ή τον καλλιτέχνη αντί για το Θεό.

Η απαγόρευση της απεικόνισης του Θεού στον ιουδαϊσμό επεκτάθηκε, με τον καιρό, σε κάθε είδους εικόνα· ωστόσο, δεν ισχύει πια στις μέρες μας. Εξακολουθεί όμως να ισχύει στο μουσουλμανισμό, ειδικά σε ό,τι αφορά τα αγάλματα και τα γλυπτά. Από την άλλη, όμως, η ανεικονική τέχνη είναι πολύ ανεπτυγμένη στον ισλαμικό κόσμο.